Voor zover ik me kan herinneren ben ik altijd al verzot geweest op boeken. Als kleine uk ging ik met papa naar de bibliotheek om samen boeken uit te kiezen. Mijn grote favoriet was Dick Bruna en vooral de boekjes van Nijntje geraakte ik nooit beu. ‘Nijntje naar de dierentuin’ werd zo vaak voorgelezen dat ik het nog grotendeels uit het hoofd kan opdragen. Een klassieker bij ons thuis.

Vanaf het moment dat ik zelf kon lezen, verslond ik boeken aan een hoog tempo. Nog steeds zit ik enorm graag met m’n neus in de boeken. Dat zal waarschijnlijk nooit veranderen. Hoewel ik vooral dol ben op lezen, heb ik ook twee boeken op mijn naam staan: één ernstig juridisch exemplaar en één vrolijk creatief. Het ene is behoorlijk dik, betreft eerder complexe juridische materie en is gepubliceerd. Het andere is dun, met prenten en is gedrukt in een héél beperkt aantal exemplaren. Het lijkt erop dat boeken de rode draad vormen tussen mijn uiteenlopende interesses.

Vandaag een kleine inkijk in het luchtige exemplaar. ‘Opa Pluis’ is een Lerieva-versie van de Nijntje-verhalen van Dick Bruna. Het vertelt en illustreert het leven van papa (Nina’s Opa vandaar ‘Opa Pluis’). Een boekje als cadeau voor de zestigste verjaardag van de persoon die me van kleins af aan van boeken leerde houden ❤